woensdag 29 december 2010

Knutselboekskes

Een mens met tijd (vakantie) moet iets doen met dienen tijd. Dat vind ik toch. En als de inspiratie even ontbreekt kunt ge altijd een knutselboekske ter hand nemen. En ik heb leuke knutselboekskes, van die oude retro boeken waar je bij glimlacht van alleen al naar die foto’s te kijken.
Echter… vaak komt dan het besef dat ik de helft er van eigenlijk niet kan maken, gewoon omdat de basiskennis naaien, breien,… me ontbreekt. Dat doet zeer, ja echt. En ik ben zo iemand die alles direct wil kunnen, die van alles direct resultaat wil zien… Ja, ik weet hoe een naaimachine aan en uit moet, en ja ik heb wel eens een rokske gemaakt, maar echt een complex patroon volgen, daar begin ik niet aan. Op zoek naar andere ideeën dan maar… Ik zou nog eens oorbellen kunnen maken, of broches, maar het originele is er ook ver af. Oh ja, ik ben ook iemand die graag afwisseling heeft. Wees gerust, tussen dit en een week heb ik weer massa’s ideeën, maar vandaag… efkes niet.

dinsdag 28 december 2010

Hoe het ooit begon...

Aangezien ik de laatste tijd al heel wat bijeen heb geknutseld geef ik af en toe een flashback. Zo zijn jullie weer mee, iedereen tevree ;-)
Goed, een 15 maanden en enkele dagen geleden werd onze fantastische zoon geboren! In volle voorbereiding ervan was ik op zoek naar een leuk geboortepresentje. Zelf knutselen was een optie. Op 'het' internet vond ik leuke ideeën en voilà: het was een feit. Het werden vilten broches. Heel eenvoudig: twee viltjes opeen met watte tussen, oogjes, mondje erop,... en klaar. Het was heel wat werk, maar het resultaat mocht er zijn. Daarna werden de broches in een plastieken bal gestopt en die gingen op hun beurt in een automaat.


Na de geboorte had ik nog zin om vanalles te knutselen, en als ik zo'n broches kon maken, dan kon ik ook andere dingen aan. De bal ging aan het rollen :-)

Waarom?

Het is er toch van gekomen. Roodknopje blogt :-)
Waarom doet een mens zoiets: ideeën, gedachten op het net smijten, voor iedereen zomaar te lezen? In tijden van facebook zijn zo'n toestanden nu wel normaal geworden maar toch... Het is niet zo dat ik ze wil nadoen, die ongelooflijk creatieve madammen die me inspireren met hun ongelooflijk coole blogs.
Laat ons zeggen dat ik het leuk vind om me bezig te houden aan de computer, dat ik het leuk vind om dingen waar ik trots op ben aan de wereld te tonen. Nè!